تراشه مغزی نورالینک قرار است روشی برای ارتباط کامپیوترها با مغز انسان‌ها را فراهم کند وهمه فعالیت‌های این تراشه قابل کنترل خواهد‌بود. این تراشه در واقع ایمپلنت مغزی محسوب می‌شود و اندازه‌ای معادل یک سکه را دارد و و در بخشی از مغز قرارداده‌می‌شود. این سیستم  شامل چندین الکترود است که نمی‌تواند افکار فرد را بخواند ولی می تواند سیگنال‌های ارسال‌شده توسط نورون‌ها و سلول‌های عصبی در مغز را دریافت و پردازش کند.

شرکت نورالینک با کاشت یک سنسور در داخل مغز یک میمون توانست او را از طریق کامپیوتر کنترل کند. میمون‌ها از طریق همین سنسورها و کنترل از طریق کامپیوتر می‌توانند گیم بازی کنند یا اینکه برخی کلمات را تلفظ کنند.  شرکت نورالیک اعلام کرده‌است که هیچ یک از آن میمون‌ها بر اثر کاشت این ابزار بر روی مغزشان جانشان را از دست ندادند،  اما گزارش‌هایی از بروز مشکلات کاشت این تراشه بر روی میمون‌ها از جمله فلج، تشنج و تورم مغزی وجود دارد. 

 تراشه مغزی نورالینک  توسط یک ربات تخصصی در مغز انسان قرار می‌گیرد و برای انجام این کار به جراحی رباتیک نیاز است. این ابزار سیگنال‌های الکتریکی مغز را به دستورات دیجیتال تبدیل می‌کند و به عنوان واسطه بین ذهن و کامپیوتر عمل می‌کند. کاشت تراشه در بخشی از مغز که عملکرد حرکتی را کنترل می‌کند افراد را قادر می‌سازد بر اختلالات عصبی غلبه کنند. ایلان ماسک می‌گوید استفاده‌کنندگان اولیه تراشه افرادی هستند که قابلیت استفاده از اندام‌های بدنشان را از دست داده‌اند.

شرکت نورالینک

این کمپانی بزرگ مستقر در ایالت کالیفرنیای ایالات متحده، در سال ۲۰۱۶ تاسیس شد. نورالینک تیم بزرگی از محققان علوم اعصاب از دانشگاه‌های برتر جهان را گرد هم آورد تا درباره اتصال کامپیوتر به مغز انسان مطالعه و تحقیق کنند. ایلان ماسک یکی از بنیانگذاران این شرکت است، فردی که در کنار برندهایی همچون تسلا و اسپیس ایکس، همواره تداعی کننده بلندپروازی‌های بشر بوده‌است.

علاوه بر ایلان ماسک بسیاری از کمپانی‌ها و سرمایه‌گذارانی همچون کن هاوری، فرد ارسام، شرکت Founders found، شرکت Google ventures و شرکت سرمایه‌گذاری Vy Capital  از دوبی طی سال‌های اخیر از تراشه نورالینک استقبال کرده و به آن امید بسته‌اند. نورالینک و همه شرکت‌‌های دیگری که در زمینه BCI فعالیت می‌کنند، سعی می‌کنند سیگنال‌هایی را که بین نورون‌ها رد و بدل می‌شود به کامپیوتر‌ها منتقل کرده و  با برنامه ریزی کامپیوتری، مغز را با سیگنال‌های مطلوب خود تغذیه کنند. در BCI هدف این است که سنسورهای عادی بدن دور زده‌شوند و مغز و کامپیوتر مستقیم با هم در تماس و تعامل باشند.

هدف از ساخت تراشه مغزی نورالینک

شرکت نورالینک با کاشت چنین تراشه‌هایی در مغز انسان قصد دارد کاری کند که بیماران فلج  دوباره راه بروند، بینایی را به نابینایان بازگرداند و حتی بیماری‌هایی مانند افسردگی، آلزایمر و پارکینسون را درمان کند.

نخستین هدف از اختراع این تراشه کمک به افرادی است که دچار سکته مغزی، بیماری نورون حرکتی مانند ای ال اس و سایر مشکلات فیزیکی شده‌اند. این افراد می‌توانند از طریق این ایمپلنت با سیستم‌هایی همچون تلفن، تبلت یا رایانه ارتباط برقرار کنند.

ایلان ماسک که تا پیش از این از حیوانات برای آزمایش تراشه مغزی نورالینک استفاده می‌کرد. او با دریافت مجوز از سازمان غذا و دارو آمریکا می‌تواند تراشه مغزی را از طریق افراد داوطلب آزمایش کند. همچنین او از طریق هوش‌مصنوعی و سیستم، به بهبود سلامتی افراد کمک کند. سازمان غذا و دارو آمریکا نیز نشانه هایی از موفقیت این طرح یافته است.

ایلان ماسک در شبکه اجتماعی ایکس(توییتر سابق)،  با بیان این که این تراشه«تله پاتی» نام دارد اشاره کرد :« نتایج مقدماتی حاکی از فعالیت‌های عصبی اسپایکی امیدوارکننده‌ای هستند. حال فرد دریافت کننده خوب است و او درمسیر بهبودی قرار دارد.»

برای پروژه تراشه مغزی نورالینک ۳۲۳ میلیون دلار هزینه صرف‌شده‌است. این موضوع نشان می‌دهد که با طرح ارزان قیمتی مواجه نیستیم و تولید بیشتر این تراشه مغزی نورالینک چندان ارزان تمام نمی‌شود. این موضوع اقتصادی ممکن است منجر می‌شود بخشی از افراد از دسترسی به این تکنولوژی درمانی محروم باشند.

تشابه تراشه مغزی ایلان ماسک با طرح چینی‌ها

شرکت چینی با ایجاد ارتباط ساده با مغز از طریق فناوری تراشه مغزی و رمز گشایی پیام‌های عصبی توانسته‌است در مغز پیام‌های جدید ایجاد کند. طرح ایلان ماسک نیز بسیار مشابه این فناوری است. او با استفاده از الکترود و سنسورهایی که به مغز انسان وصل می‌شوند، امکان ارتباط مستقیم با نورون‌های مغز را فراهم می‌کند. این تراشه با استفاده از اطلاعاتی که از مغز جمع‌آوری کرده‌است تغییراتی را در بدن فرد ایجاد می‌کند تا فرد بهبود یابد. این تراشه نتیجه درمانی بدون بازگشت را در بدن فرد ایجاد کند.