NVR و DVR چه تفاوتی با هم دارند.

تفاوت اصلی میان NVR و DVR در چگونگی پردازش داده‌های ویدئویی خام می‌باشد. DVR یا همان Digital Video Recorder به معنی دستگاه ضبط کننده دیجیتال است. NVR یا همان Network Video Recorder به دستگاه ضبط کننده شبکه اشاره دارد. دستگاه DVR ویدئوهای آنالوگ را به دیجیتال تبدیل می‌کند، این درحالی است که NVR تنها با ویدئوهای دیجیتالی کار می‌کند. سیستم DVR پردازش داده‌ها را در Recorder انجام می‌دهد ولی سیستم NVR کدگزاری و پردازش داده‌ها را در دوربین انجام می‌دهد. به همین سبب NVR قبل از انتقال داده‌ها به Recorder آنها را برای تماشا آنلاین و ذخیره‌سازی در هارددیسک آماده می‌کند. تا زمانی که پیکره‌بندی صورت گیرد دستگاه DVR به سیستم CCTV با کابل کواکسیال متصل می‌شود. اما دستگاه NVR به IP سیستم دوربین متصل می‌شود که این اتصال می‌تواند بر پایه Ethernet یا WiFi باشد.

اجزای سیستم DVR و مزایا و معایب آن

دوربین‌های آنالوگ:
در سیستم DVR عموما از دوربین‌های آنالوگ که به CCTV می‌شناسیم استفاده می‌شود. دلیل قیمت مناسب DVR نسبت به NVR استفاده از دوربین‌های آنالوگ می‌باشد. این دوربین‌ها سیگنال‌های آنالوگ را به Recorder ارسال می‌کنند و سپس پردازش برای ساخت فایل ویدئویی آغاز می‌شود. برعکس سیستم NVR دوربین‌های DVR ارزان‌تر و دارای پیچیدگی کمی هستند.
کابل کواکسیال:
دوربین‌های آنالوگ از طریق کابل کواکسیال به DVR متصل می‌شوند. این اتصالات می‌تواند تا 500 متر نیز برد داشته باشد اما یکسری محدودیت نیز وجود دارد.
1. کابل کواکسیال جریان برق منتقل نمی‌کنند. در نتیجه 2 کابل مورد نیاز است یکی برای انتقال جریان برق و یکی دیگر برای انتقال داده‌های ویدئویی.
2. این کابل ضخیم‌تر و سفت‌تر از کابل Ethernet است، به همین دلیل هنگام نصب ممکن است با چالش روبرو شوید.
3. محدودیت صدا در کابل کواکسیال استاندارد وجود دارد.
AD Encoder:
ضبط کننده‌های DVR به AD Encoder وابسته هستند تا بتوانند داده‌های خام دوربین را به فیلم قابل مشاهده تبدیل کنند. در نتیجه در این سیستم هر دوربین باید به یک رکوردر و یک منبع تغذیه جداگانه متصل شود.
محدودیت صدا:
کابل کواکسیال استاندارد قابلیت انتقال سیگنال‌های صدا را ندارد. یک اتصال RCA جداگانه برای پشتیبانی صدا نیاز است. همچنین رکوردر DVR تعداد محدودی پورت ورودی صدا دارد، از این رو تعداد دوربین‌هایی که بتوانند صدا رکورد کنند نیز محدود می‌شوند.

اجزای سیستم NVR و مزایا و معایب آن

دوربین شبکه:
سیستم NVR به دوربین‌های شبکه یا IP Camera مجهز است. این دوربین‌ها به پردازش داده‌های ویدئویی قبل از انتقال به رکوردر قادر هستند. این دوربین‌های معمولا قدرتمندتر هستند و می‌توانند صدا و تصویر را با هم منتقل کنند. سخت‌افزار پیشرفته در این مدل دوربین‌ها توانایی‌های هوشمند بسیار کاربردی دارد. از جمله این توانایی‌ها می‌توانیم به شناسایی پلاک و تشخیص چهره اشاره کنیم.
کابل Ethernet:
اگر دوربین‌های شبکه بی‌سیم نباشند باید از طریق کابل Ethernet متصل شوند. این کابل می‌تواند تا 100 متر برد داشته باشد، تقریبا یک پنجم کابل کواکسیال. اما مزایای آن در مجموع بیشتر از کواکسیال است.
1. برخی از این دوربین‌ها قابلیت اتصال PoE دارند. این بدین معنی است که تنها با کابل Ethernet می‌تواند برق مورد نیاز، ویدئو و صدا را منتقل کند. پس با این وجود یکسری از دستگاه‌های میانجی که در سیستم DVR دیدیم را نیاز نخواهیم داشت. البته لازم بذکر است که تمام دوربین‌های شبکه از PoE پشتیبانی نمی‌کنند. پس برای اتصال بعضی از آنها به یک کابل برای انتقال جریان برق نیاز است.
2. نصب آسان، نازک‌، کم هزینه و دسترسی بالاتر نسبت به کواکسیال از دیگر مزایای این کابل است.
رکوردر:
رکوردر NVR تنها برای ذخیره‌سازی و تماشای آنلاین ویدئو مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دستگاه پردازش داده‌ها را انجام نمی‌دهد چراکه دوربین قبل‌تر انجام داده است.
پشتیبانی از صدا:
بدلیل امکان انتقال صدا در کابل Ethernet، اگر دوربین‌ها مجهز به میکروفون باشند انتقال صدا به راحتی صورت می‌گیرد.
فضای ذخیره‌سازی بیشتر:
در سیستم NVR به لطف وجود ارتباط اینترنت می‌توان ویدئوها را در فضای ابری نیز بارگزاری کرد. بر خلاف DVR این سیستم، تنها به یک ذخیره‌ساز واقع در محل متکی نیست. پس در نتیجه فضای ذخیره‌سازی در NVR می‌تواند چندین برابر  سیستم DVR باشد.

بین NVR و DVR کدام بهتر است؟

در واقع هردو NVR و DVR یک کار یکسان را با ویژگی‌های متفاوت انجام می‌دهند. این که از کدام استفاده کنیم به نوع طراحی و پیاده‌سازی، نحوه پردازش داده‌ها، چگونگی نصب و نوع دوربین‌های سیستم نظارت بستگی دارد.

بین NVR و DVR کدام را انتخاب کنیم؟

بهترین انتخاب با توجه به نیازهای کاربر انتخاب می‌شود. برای راهنمایی بیشتر یکسری موارد را نام ببرید تا بیشتر درمورد آنها فکر و نتیجه‌گیری کنید.
نوع سیستم کنونی درحال استفاده.
امکان برنامه نویسی دستگاه‌های تحت شبکه.
میزان شرایط و هزینه نگهداری.
نحوه دسترسی (آنلاین یا آفلاین).
همچنین نکته دیگری که باید در نظر بگیرید این است که هر دو مدل برای گسترش انعطاف پذیر نیستند و گسترش در آن کار دشواری است.
باز کردن پورت‌ها برای دسترسی از راه دور نیاز است که خود باعث افزایش ریسک آسیب پذیری امنیتی می‌شود.
وجود قطعات سخت‌افزاری زیاد باعث بالا رفتن هزینه نگهداری می‌شود که غیر قابل پیش‌بینی است.
بروزنگهداری NVR هزینه بر است. هزینه بابت لایسنس نرم‌افزارها و هزینه زمانی برای سناریوهایی که در 2 مکان متفاوت هستند. بدلیل محدودیت در تعداد پورت‌ها، اضافه و جابجا کردن دوربین‌ها مقدور نیست.

نتیجه‌گیری

درکل سیستم‌های محافظتی NVR و DVR نسبت به سیستم‌های قدیمی مزایای بسیاری دارند. خیلی از سازمان‌ها با توجه به پیشرفت تکنولوژی نیازهایی مثل فضای ذخیره‌سازی زیاد، امنیت داده‌ها، مقیاس‌پذیری، آنالیز ویدئو و دسترسی از راه دور مطمئن نیاز دارند. از این رو هر روز شاهد سیستم‌های بهتر با امکانات کامل‌تری هستیم.